Ι.Μ.Αιτωλίας: Στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων στα Διαμαντέικα Αγρινίου χοροστάτησε στην Ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή του Ασώτου, 3 Μαρτίου 2024, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός.
Με τον Μητροπολίτη συλλειτούργησαν ο Πρωτοπρ. Γρηγόριος Παπακωστόπουλος, Προϊστάμενος του Ναού και ο Πρωτοπρ. Γεώργιος Τριανταφυλλάκης.
Ο Μητροπολίτης χειροθέτησε αναγνώστη τον μαθητή Γυμνασίου, Σπυρίδωνα Καραμπέκιο, στον οποίο ευχήθηκε να αριστεύει στα μαθήματά του και στις σχολικές του επιδόσεις και να προοδεύει στην πνευματική του ζωή.
Κατά το κήρυγμά του τόνισε ότι «η σημερινή παραβολή περιέχει συγκεντρωμένο ολόκληρο τον θησαυρό του Ευαγγελίου.
Διότι τί άλλο είναι το Ευαγγέλιο από μία πρόσκληση για μετάνοια και μία διαβεβαίωση για την απέραντη αγάπη του Θεού προς τον κάθε άνθρωπο;
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο μικρότερος γιος ενός πατέρα γοητεύεται από το άγνωστο.
Η πληρότητα και η ασφάλεια του πατρικού του σπιτιού αποτελούν γι’ αυτόν αφόρητο περιορισμό.
Οι συμβουλές και οι υποδείξεις του Πατέρα αποτελούν βαριά δεσμά. Ζητάει την ελευθερία του και ελπίζει να την βρει σε χώρα μακρινή, εκεί όπου πιστεύει πως δεν φτάνει η πατρική ματιά.
Από γιος, μετατρέπεται ξαφνικά σε ξένο. Θέλει να ξεχάσει την καταγωγή του. Θέλει να ξεχάσει την πατρική αγάπη που τόσο απλόχερα δέχτηκε. Θέλει να ξεχάσει όσα απολάμβανε στο πατρικό του σπίτι.
Η πατρική καρδιά όμως δεν σταματά να θυμάται και να περιμένει. Η πατρική αγάπη δεν στερεύει. Προς το παρόν, όμως, είναι μία αγάπη χωρίς ανταπόκριση.
Μια αγάπη γεμάτη αγωνία. Μια αγάπη σταυρωμένη, διότι γνωρίζει πως οι επιλογές του παιδιού του θα το μετατρέψουν σύντομα, από αρχοντόπουλο σε ζητιάνο» ανέφερε μεταξύ άλλων.
Συνεχίζοντας ο Μητροπολίτης επεσήμανε ότι: «οι εικόνες που μας δίνει η παραβολή για την αγάπη του φιλεύσπλαχνου πατέρα που πάντα περιμένει, δεν είναι δυνατόν να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο».
Αναφερόμενος στην συμπεριφορά του πρεσβυτέρου υιού της Παραβολής είπε ότι «εμφανιζόταν ως το καλό και υπάκουο παιδί που θα ήθελε η κάθε οικογένεια.
Η υπακοή του, όμως, δεν συνοδεύτηκε από την αγάπη προς τον πατέρα κι έτσι, αν και παρέμενε στο πατρικό σπίτι, ζούσε σαν ξένος. Διότι, αν και δεν αποχωρίστηκε ποτέ σωματικά από τον πατέρα, η καρδιά του δεν κατάφερε να συντονιστεί με την παλλόμενη από έλεος και φιλευσπλαχνία πατρική καρδιά».
«Όπως βλέπετε, αδερφοί μου, ο Διάβολος έχει πολλούς τρόπους για να μας απομακρύνει από το πατρικό σπίτι» υπογράμμισε και συνέχισε λέγοντας ότι «ο Θεός, όμως, περιμένει πάντα την επιστροφή μας.
Είτε επιστρέφοντας ως άσωτοι, είτε επιστρέφοντας ως σκληρόκαρδοι είναι πάντα πρόθυμος να μας υποδεχθεί και να μας αποκαλύψει τον πλούτο της φιλευσπλαχνίας Του και τον θησαυρό της πατρικής κληρονομιάς που μας επιφυλάσσει».
Καταλήγοντας, ανέφερε ότι «το Τριώδιο αποτελεί περίοδο προετοιμασίας για μία συνάντηση με τον Πατέρα μας.
Αποτελεί, όμως, και μία ευκαιρία, ώστε με θάρρος να αναγνωρίσουμε όλα εκείνα που μας χωρίζουν από τον Θεό και τον αδελφό μας. Μέσα μας ζουν και τα δύο αδέλφια της παραβολής.
Άλλοτε, με την αμαρτία μας αποχωριζόμαστε από τον Θεό και στερούμεθα τα πλούτη του ελέους Του.
Άλλοτε, με τη σκληροκαρδία μας, αν και εξωτερικά τηρούμε όλες τις εντολές, κλείνουμε τον δρόμο της επιστροφής σε πληγωμένους αδελφούς μας.
Ας γίνουμε συγχρόνως άνθρωποι μετάνοιας, αλλά και αγάπης, βρίσκοντας τον δρόμο της επιστροφής στο πατρικό σπίτι και καλώντας όλους τους αδελφούς μας να βαδίσουμε τον δρόμο αυτόν μαζί».
Κατά την Απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός συνεχάρη και επήνεσε τον Προϊστάμενο της Ενορίας, π. Γρηγόριο Παπακωστόπουλο για το ενοριακό ποιμαντικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο που επιτελεί, ιδιαιτέρως στον τομέα των νέων οικογενειών λέγοντας: «με την πραότητα που τον διακρίνει, με την ταπείνωση και την γλυκύτητά του ελκύει όλους εσάς, αλλά και πολλούς άλλους κάτω από το ιερό του πετραχήλι και την πνευματική του καθοδήγηση.
Έχει μετατρέψει αυτόν εδώ τον Ναό σε μία πνευματική κυψέλη που όλοι αισθάνονται ότι αποτελούν μέλη μίας οικογένειας. Τί όμορφη εικόνα τα παιδάκια στο ιερό Αναλόγιο και στο ιερό Βήμα! Παντού, σε κάθε γωνιά του Ναού, όχι μόνο ηλικιωμένοι, αλλά και νέοι άνθρωποι, γονείς οικογενειάρχες με μικρά παιδιά που ήρθατε να συμπροσευχηθούμε και συλλειτουργήσουμε.
Αυτή η εικόνα είναι ένας επίγειος παράδεισος! Αυτή η εικόνα αποδεικνύει περίτρανα τί μπορεί να κάνει ένα Κληρικός, όταν φανεί αντάξιος της αποστολής του και δεν περιοριστεί στα τυπικά, αλλά δώσει ολόκληρη την καρδιά του. Τότε μπορεί να κάνει θαύματα. Ένα τέτοιο θαύμα διαπιστώνω ότι ζείτε και εσείς όλοι που αποτελείται μέλη αυτής της Ενορίας και πνευματικά παιδιά του π. Γρηγορίου».